موقعی که دنبال قالب جدید برای وبلاگ می گردم به این فکر می کنم که سعید غمگین نیست و قالب وبلاگ او نباید رنگهای تیره داشته باشد. حتی نارنجی، چون که نارنجی شبیه به رنگ غروبهاست و سعید طلوع است نه غروب...
سعید همیشه خندان بود و بهارها برای او شایسته ترند. چون سعید، خودش بهار بود.
گلدانهای تزئینی که در خود یک یا چند گل دارند هم مناسب نیستند چون که گلدانهای مصنوعی با گلهای جداشده از شاخه، نشانی از خودخواهی آدمهاست و سعید اینطور نبود.
حتی گلدانهایی که در آنها گلها کاشته می شوند هم کوچک و محدودند. و از سعید بزرگ و آزاددر کنار تصویر گلدانی نوشتن تضاد عجیبی از محدودیت در کنار بی نهایت می سازد.
روحی که جهان برای او آنهمه کوچک و تحمل ناپذیر است که هیچ اراده ای قادر به پای بند ساختنش نبود.
خوش به حالت سعید....
